Το έργο είναι εμπνευσμένο από φυσικούς γεωλογικούς σχηματισμούς και την έννοια του χώρου ως περάσματος. Η μορφή οργανώνεται συμμετρικά γύρω από ένα κεντρικό άνοιγμα, το οποίο επιτρέπει στο φως και τη ματιά να διαπερνούν τον όγκο του γλυπτού. Η γλυπτική γλώσσα κινείται ανάμεσα στην αφαίρεση και την αναφορά σε οργανικές, σχεδόν αρχέγονες μορφές και σύμβολα της Μινωικής Κρήτης.